Cmentarz dzieci niepoczętych

Poprawiałem w ogrodzie wiersze znajomej, w tym czasie

nabuzowany pies biegał radośnie i bez celu,

potem wytarzał się w padlinie. Wściekłem się,

ale można było się tego spodziewać,

skoro ma imię po Ryśku Riedlu. Cały w trawie i zwłokach

skowronka? To nie skowronek, to resztki ryb -

pokarm ptaków wodnych,

tych, które rzadziej doświadczają ognia,

niekoniecznie śpiewają, raczej skrzeczą,  gdy coś uwiera je w gardło.  

Poprawiałem w ogrodzie wiersze znajomej,

musiałem przerwać, żeby umyć psa, przygotować  na drogę

od furtki do drzwi, ostatnią

w  dniu dzisiejszym.  Jakby ten kraj chciał mnie uchronić, dbać

o niepoczęte, słabsze,

spalające się mniej skutecznie.